Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Συγκλονιστική επιστολή Ελληνα πιλότου, για την ντροπή που συνέβει στο "Αβέρωφ"!


Με αφορμή τα όσα έγιναν στο Θωρηκτό Αβέρωφ, σας στέλνω τις παρακάτω σκέψεις μου. Αν σας λένε κάτι αυτά τα λόγια, παρακαλώ δημοσιεύστε τα!




"Δεν ζητώ τίποτα! Ποτέ μου δεν σου ζήτησα. Το μονό που θέλω είναι όταν έρθει εκείνη η ώρα ένα κερί. Ενα τόσο δα μικρό κερί, για αυτόν που τόσα χρόνια τώρα στέκεται διπλά σου…



Που σε φυλάει. Που δεν έκανε πίσω όταν ήρθε η ώρα. Που πρόταξε τα στήθια του όταν ο μαύρος σου χτύπησε την πόρτα. Ενα μικρό κερί για αυτόν που πληγώθηκε. Που σκοτώθηκε. Που πόνεσε. Που ξευτιλίστηκε…



Ένα μικρό κερί για αυτόν που σε κάποιο σημείο άφησε τα κόκαλα του χωρίς κανείς να ξέρει που είμαι. Οτε η ιδία μου η μάνα! Ενα μικρό κερί για μένα που από κει ψηλά σε προσέχω.



Αγκαλιάζω τον ουρανό και σε φυλώ. Νύχτα μέρα, με ήλιο με βροχή, με ανέμους….εΕώ εκεί στέκομαι φρουρός και είμαι εκεί όταν χρειαστεί! Για σένα… Να κοιμάσαι ήσυχος εσύ,να μεγαλώνεις τα παιδιά σου με ειρήνη!



Ένα μικρό κερί για μένα που ξενυχτώ σε κάποια παγωμένη γέφυρα ενός πλοίου. Με παρέα την απέραντη μοναξιά και τα μανιασμένα κύματα. Που φυλλατω το σημείο για να είσαι εσύ καλά και να δημιουργείς. Θεέ μου τι μοναξιά!!!!



Ένα μικρό κερί για μένα που ακόμη και με το γόνατο λυγισμένο και στο χέρι το όπλο η το σπαθί υπερασπίζομαι εσένα. Υπερασπίζομαι ιδανικά. Τιμή δόξα πατρίδα σημαία. Τι περίεργες έννοιες. Γέρασα μα η μνήμη μένει δυνατή. Και συ κάποτε δεν πίστευες σε αυτές τις έννοιες? Τι έγινε και άλλαξες??? Γιατί και πως αλλοιώθηκες???



Ένα μικρό κερί! Για μένα που βράδια ολόκληρα ξενυχτώ σε κάποια γωνιά του βουνού για να είσαι εσύ ασφαλής. Να παράγεις έργο και πολιτισμό. Αγκάλιασε με. Ζέστανε με. Και όταν έρθει η ώρα σκέπασε με…



Σκέπασε με ότι πιο όμορφο υπάρχει, που κάνει την κάρδια σου και πεταρίζει, που σου δίνει μια γλυκιά ανατριχίλα σε όλο το κορμί. Με ένα απλό πανί. Ναι μονό με ένα πανί. Εμείς το λέμε ΣΗΜΑΙΑ .…



Μόνο ένα πράγμα μην μου κάνεις. Δεν μου ταιριάζει, δεν είναι για μένα! Μέτρα τις πληγές στο κορμί μου και θα καταλάβεις γιατί. ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΤΑΣ! ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΥΤΙΛΙΖΕΙΣ! Ασε τα κανονιά στην θέση τους! Σεβάσου τους νεκρούς….



Μην τους ενοχλείς με τις μουσικές σου! Μην τους ενοχλείς με τα δικά σου μικρά πράγματα. Είναι τριγύρω σου δεν τους βλέπεις???. Δεν τους νιώθεις??? Σεβάσου την ιστορία. Σε βλέπουν που γλεντάς εκεί επάνω και δακρύζουν! Δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Άλλωστε μόνο το δάκρυ δεν μένει στους ήρωες??? Πόσο μικροί φαίνεστε…Πόσο ματαιόδοξοι είστε…Αφήστε τους να ηρεμήσουν. Αφήστε την ιστορία να ησυχάσει.....



Δεν σου ζήτησα κάτι…. μόνο ένα κερί και ένα δάκρυ….



¨ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΗΡΟΝ¨, ΣΤΑΣΟΥ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΣΕ !



ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: