Αυτή είναι η ερμηνεία του άρθρου της Suddeutsche Zeitung που όμως δεν φαίνεται να αφυπνίζει τους Γερμανούς πολιτικούς που είτε για να προκαταλάβουν είτε για να εκβιάσουν τη Σύνοδο Κορυφής θα ψηφίσουν στις 17 Μαρτίου το σχέδιο που θα αποκλείει την επαναγορά ομολόγων.
Άρθρο-κόλαφος δημοσιεύεται στην γερμανική εφημερίδα με τον τίτλο ''Πού είναι οι μεταρρυθμίσεις;'' και τον υπότιτλο ''Η Ε.Ε. σιωπά όσον αφορά την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι το σχέδιο διάσωσης μπορεί να αποτύχει''.
Ο Γερμανός αρθρογράφος χωρίς να μασάει τα λόγια του ξεσκεπάζει την ελληνική ''γύμνια'' και την ευρωπαική ''μυωπία'' και προειδοποιεί.
''Οι κυβερνήσεις της Ευρώπης σιωπούσαν επί σειρά ετών, όταν τα χρέη στραγγάλιζαν σιγά σιγά την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν να χρειαστεί μία διάσωση πολλών δις ευρώ, που θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους για πολύ καιρό. Οι εταίροι της Ευρωζώνης θα πρέπει να προσέξουν να μην επαναλάβουν τα ίδια λάθη''.
Για την Suddeutsche Zeitung είναι ολοκάθαρο πως το μνημόνιο δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
''Είναι πια καιρός να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους όσον αφορά την Ελλάδα.Ευρωπαίοι πολιτικοί δίνουν την εντύπωση ότι η μεγάλη κατάρρευση έχει αποφευχθεί. Παρά το σύνολο της βοήθειας που της έχει χορηγηθεί, τα προβλήματα της χώρας δεν έχουν όμως επιλυθεί. Αντιθέτως, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το σχέδιο διάσωσης μπορεί να αποτύχει''.
Η Ευρώπη πρέπει να ζητήσει ανοιχτά τη μείωση του ελληνικού χρέους, όσο επώδυνο είναι αυτό για όλους, υποστηρίζει ο συντάκτης.
'' Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα αγγίξει το ερχόμενο έτος το 160% του ΑΕΠ. Η χώρα δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την αγορά κεφαλαίου, όταν αυτή ζητάει διψήφιο επιτόκιο. Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της κυβέρνησης δεν επαρκεί και οι Έλληνες διαμαρτύρονται για τις περικοπές που έχουν υποστεί στις αποδοχές τους. Οι υποσχέσεις για αποπληρωμή των δανείων είναι κενές. Μόνο για να αποτρέψει αύξηση των χρεών, η Αθήνα θα πρέπει σε ετήσια βάση να έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό της τάξης του 10%. Αυτό δεν το καταφέρνουν ούτε τα κράτη με παράδοση σταθερών οικονομιών''.
Με εκπληκτική ευστοχία περιγράφονται οι παθογένειες της ελληνικής οικονομίας αλλά και η πρακτική των ευρωπαίων πολιτικών να κρύβουν το πρόβλημα ως σκουπίδι κάτω από το χαλάκι.
''Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πρέπει να δηλώσουν επιτέλους ανοιχτά ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας πρέπει να μειωθεί, αντί να το μεταθέτουν για το 2013, όταν λήγει η βοήθεια της Ε.Ε. Άνευ εναλλακτικής είναι και το δεύτερο βήμα: Η ελληνική οικονομία χρειάζεται επειγόντως ριζικές μεταρρυθμίσεις για να αποφευχθεί μία νέα καταστροφή. Η μεγάλη μάζα των ελεύθερων επαγγελματιών πρέπει επιτέλους να πληρώσει φόρους. Η προοπτική των μαύρων κερδών οδήγησε την κοινωνία στην παροχή υπηρεσιών, αντί να επενδύει στις εξαγωγές. Και τρίτον, θα πρέπει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας. Ούτε καν η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που προβλέπεται στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, δεν προχωρεί στην Ελλάδα. Το συνδικάτο, που μπλοκάρει τα πάντα, χρηματοδοτείται από την κρατική μονοπωλιακή ΔΕΗ. Όλα αυτά δεν είναι εθνικά θέματα των Ελλήνων. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, όπως προτάθηκε από τη Γερμανίδα Καγκελάριο, θα πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι να μεριμνήσουν από τώρα, ώστε η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική''.
Το άρθρο κλείνει με προτροπή ουσιαστικά στους ευρωπαίους πολιτικούς να βρουν φόρμουλα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
''Οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να παραιτηθούν τμήματος των απαιτήσεών τους. Χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, τόλμησαν το βήμα αυτό, αλλά πλήρωσαν και το τίμημα: Οι επενδυτές απομακρύνθηκαν για πολλά χρόνια. Προκειμένου να μην υπάρξει αυτή η εξέλιξη στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι σκόπιμη η υποστήριξή της από πλευράς εταίρων. Λάθος θα ήταν, ωστόσο, να προστατεύονται πάντα οι επενδυτές και να φορτώνονται όλα στις πλάτες των φορολογουμένων''.
Και όμως από το άρθρο αυτό δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί γερμανών πολιτικών που καπελώνουν την Σύνοδο Κορυφής φέρνοντας την Παρασκευή 17 Μαρτίου σε ψηφοφορία στη γερμανική βουλή το σχέδιο ψηφίσματος, που θα αποκλείει την επαναγορά ομολόγων από τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης.
Το σχέδιο αυτό, που κατέθεσαν βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού δένει χειροπόδαρα και απαγορεύει στην γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ στο να συμφωνήσει στην ενίσχυση του ταμείου διάσωσης στη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου.
Το ψήφισμα θα γίνει μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης αλλά πριν από την συνδιάσκεψη των ηγετών της ΕΕ στις 24 και 25 Μαρτίου που θα δώσει την τελική έγκριση.
Παράλληλα, η πολυαναμενόμενη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας σχετικά με τη διάσωση της Ελλάδας μάλλον δεν αναμένεται πριν από το δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Η απόφαση του δικαστηρίου θα φορά σε αίτημα να μπλοκαριστεί το πακέτο στήριξης για την Ελλάδα και ο μηχανισμός Ευρωπαϊκής Διευκόλυνσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
Άρθρο-κόλαφος δημοσιεύεται στην γερμανική εφημερίδα με τον τίτλο ''Πού είναι οι μεταρρυθμίσεις;'' και τον υπότιτλο ''Η Ε.Ε. σιωπά όσον αφορά την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι το σχέδιο διάσωσης μπορεί να αποτύχει''.
Ο Γερμανός αρθρογράφος χωρίς να μασάει τα λόγια του ξεσκεπάζει την ελληνική ''γύμνια'' και την ευρωπαική ''μυωπία'' και προειδοποιεί.
''Οι κυβερνήσεις της Ευρώπης σιωπούσαν επί σειρά ετών, όταν τα χρέη στραγγάλιζαν σιγά σιγά την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν να χρειαστεί μία διάσωση πολλών δις ευρώ, που θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους για πολύ καιρό. Οι εταίροι της Ευρωζώνης θα πρέπει να προσέξουν να μην επαναλάβουν τα ίδια λάθη''.
Για την Suddeutsche Zeitung είναι ολοκάθαρο πως το μνημόνιο δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
''Είναι πια καιρός να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους όσον αφορά την Ελλάδα.Ευρωπαίοι πολιτικοί δίνουν την εντύπωση ότι η μεγάλη κατάρρευση έχει αποφευχθεί. Παρά το σύνολο της βοήθειας που της έχει χορηγηθεί, τα προβλήματα της χώρας δεν έχουν όμως επιλυθεί. Αντιθέτως, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το σχέδιο διάσωσης μπορεί να αποτύχει''.
Η Ευρώπη πρέπει να ζητήσει ανοιχτά τη μείωση του ελληνικού χρέους, όσο επώδυνο είναι αυτό για όλους, υποστηρίζει ο συντάκτης.
'' Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα αγγίξει το ερχόμενο έτος το 160% του ΑΕΠ. Η χώρα δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την αγορά κεφαλαίου, όταν αυτή ζητάει διψήφιο επιτόκιο. Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της κυβέρνησης δεν επαρκεί και οι Έλληνες διαμαρτύρονται για τις περικοπές που έχουν υποστεί στις αποδοχές τους. Οι υποσχέσεις για αποπληρωμή των δανείων είναι κενές. Μόνο για να αποτρέψει αύξηση των χρεών, η Αθήνα θα πρέπει σε ετήσια βάση να έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό της τάξης του 10%. Αυτό δεν το καταφέρνουν ούτε τα κράτη με παράδοση σταθερών οικονομιών''.
Με εκπληκτική ευστοχία περιγράφονται οι παθογένειες της ελληνικής οικονομίας αλλά και η πρακτική των ευρωπαίων πολιτικών να κρύβουν το πρόβλημα ως σκουπίδι κάτω από το χαλάκι.
''Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πρέπει να δηλώσουν επιτέλους ανοιχτά ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας πρέπει να μειωθεί, αντί να το μεταθέτουν για το 2013, όταν λήγει η βοήθεια της Ε.Ε. Άνευ εναλλακτικής είναι και το δεύτερο βήμα: Η ελληνική οικονομία χρειάζεται επειγόντως ριζικές μεταρρυθμίσεις για να αποφευχθεί μία νέα καταστροφή. Η μεγάλη μάζα των ελεύθερων επαγγελματιών πρέπει επιτέλους να πληρώσει φόρους. Η προοπτική των μαύρων κερδών οδήγησε την κοινωνία στην παροχή υπηρεσιών, αντί να επενδύει στις εξαγωγές. Και τρίτον, θα πρέπει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας. Ούτε καν η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που προβλέπεται στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, δεν προχωρεί στην Ελλάδα. Το συνδικάτο, που μπλοκάρει τα πάντα, χρηματοδοτείται από την κρατική μονοπωλιακή ΔΕΗ. Όλα αυτά δεν είναι εθνικά θέματα των Ελλήνων. Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, όπως προτάθηκε από τη Γερμανίδα Καγκελάριο, θα πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι να μεριμνήσουν από τώρα, ώστε η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική''.
Το άρθρο κλείνει με προτροπή ουσιαστικά στους ευρωπαίους πολιτικούς να βρουν φόρμουλα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
''Οι ιδιώτες πιστωτές θα πρέπει να παραιτηθούν τμήματος των απαιτήσεών τους. Χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, τόλμησαν το βήμα αυτό, αλλά πλήρωσαν και το τίμημα: Οι επενδυτές απομακρύνθηκαν για πολλά χρόνια. Προκειμένου να μην υπάρξει αυτή η εξέλιξη στην περίπτωση της Ελλάδας, είναι σκόπιμη η υποστήριξή της από πλευράς εταίρων. Λάθος θα ήταν, ωστόσο, να προστατεύονται πάντα οι επενδυτές και να φορτώνονται όλα στις πλάτες των φορολογουμένων''.
Και όμως από το άρθρο αυτό δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί γερμανών πολιτικών που καπελώνουν την Σύνοδο Κορυφής φέρνοντας την Παρασκευή 17 Μαρτίου σε ψηφοφορία στη γερμανική βουλή το σχέδιο ψηφίσματος, που θα αποκλείει την επαναγορά ομολόγων από τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης.
Το σχέδιο αυτό, που κατέθεσαν βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού δένει χειροπόδαρα και απαγορεύει στην γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ στο να συμφωνήσει στην ενίσχυση του ταμείου διάσωσης στη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου.
Το ψήφισμα θα γίνει μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης αλλά πριν από την συνδιάσκεψη των ηγετών της ΕΕ στις 24 και 25 Μαρτίου που θα δώσει την τελική έγκριση.
Παράλληλα, η πολυαναμενόμενη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας σχετικά με τη διάσωση της Ελλάδας μάλλον δεν αναμένεται πριν από το δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Η απόφαση του δικαστηρίου θα φορά σε αίτημα να μπλοκαριστεί το πακέτο στήριξης για την Ελλάδα και ο μηχανισμός Ευρωπαϊκής Διευκόλυνσης Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου